Manifesteren

Ja, je leest het goed. Deze blog gaat over manifesteren. Ik las het e-book van Bij Deborah: “Niet alles hoeft een plan te zijn” en toen wist ik het zeker: ik ga een blog wijden aan het woord dat mij zo tegen de borst stuit, de laatste tijd.
In dit verhaal verwerk ik wat ik in dat e-book heb gelezen, gecombineerd met wat ik zelf heb geleerd.

Ik houd ervan om uit te zoeken wat woorden eigenlijk betekenen en ik vond: Manifesteren = bekend maken, openbaren.
Het betekent niet: van tevoren vastleggen waar je heen wilt, zodat je dat ‘vanzelf’ bereikt. 
Het is laten zien wie je bent. Diep van binnen. Laten zien, als eerste aan jezelf. De buitenwereld volgt wel. Daar hoef jij geen invloed op uit te oefenen. Jouw manifestatie trilt met wie daarvoor open staat. 
En ja, dat heeft vaak wel als gevolg dat waar jij diep van binnen in gelooft, waarheid wordt. Pas als je dat de ruimte geeft, kan het zich manifesteren.

Dat te durven en kunnen, dat is groeien. Dat kost tijd. Dat gaat met vallen en opstaan. Met voortgang en pas op de plaats. Met kabaal en met stilte. Met bemoediging en teruggefloten worden (door je lijf)…

Jezelf laten zien, jezelf openbaren, vergt lef. Vergt vertrouwen in jezelf. Acceptatie van wie jij werkelijk bent.
Vertrouwen is voelen dat je wordt gedragen, zelfs als je niet weet waarheen. 
Het is de controle loslaten, niet om op te geven, maar omdat je wil léven. 
Alles groeit in zijn eigen tijd. Als er niets gebeurt, is dat een teken dat iets blijkbaar nog niet geboren wil worden. 
Het leven vindt jou, als je stopt met wegrennen. Als je durft stil te staan. Te ademen, te luisteren, te zijn. Te ontvangen; ook dat wat je niet had verwacht. Je vindt je weg, als je stopt met sturen. Als je durft te verdwalen. Er bestaat een wandel-pin met de tekst: wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen. Hoe waar.

Als manifesteren ‘bekendmaken’ betekent, kan het ook zijn: jouw diepste verlangens/wensen uitspreken. 
En dan kom ik weer bij ‘gezien willen worden’. Als jij niet uitspreekt wat er binnen in jou leeft, hoe kan een ander daar dan op reageren? Hoe kan een ander dat dan zien? 
Zodra je gaat uitspreken wat er in jou leeft, wordt het voor jezelf helderder en ook voor je omgeving. Het maakt ook dat jij zelf meer gaat luisteren naar wat je écht wilt doen. Wie je echt wilt zijn. Wie je echt bent. En ja, dan manifesteert zich dat.

Ik kwam de afgelopen jaren steeds vaker mijn binnenkind tegen. Door daarnaar te luisteren, kon ik uitspreken wat ik echt wilde. Kon ik keuzes maken. Stoppen met wat niet meer bij mij paste. Starten met wat ik altijd al heb willen doen. Ik kon en kan mijzelf verbazen over wat er op mijn pad gekomen is. Soms krijg ik wel eens de reactie, als ik iets post over mijn kunst, mijn boeken: jij bent mooi aan het manifesteren! Eerder kreeg ik er wel de kriebels van, als mensen dat zeiden. Maar denkend aan de ware betekenis van manifesteren – openbaren – zie ik er wel waarheid in: mijn beeldende, schrijvende ik, openbaart zich via dat wat ik maak. Ik gaf ruimte en daar was het. Het mocht naar buiten.

Als een kind aan iedereen wil vertellen dat het jarig is, vinden we dat vaak na een keer of 3 wel genoeg en proberen we het af te kappen. Ik kijk daar toch anders naar. Het kind manifesteert wat er binnenin leeft. Zie dan hoe mooi! 
Deze blog doet dat ook. Doordat ik uitspreek wat ik heb met het woord manifesteren, wordt de betekenis voor mijzelf in elk geval helderder. Ik hoop voor jou als lezer ook. 

Terug naar Deborah. In haar ebook lees ik dat manifesteren iets is wat ‘gebeurt’ ipv iets wat jij aanstuurt. Wees zacht voor jezelf, dan openbaart zich eerst aan jou wat er binnenin jou leeft. Kijk, daar kan ik wat mee. Zacht zijn voor mijzelf is nog niet altijd even gemakkelijk, maar alles is te leren. En eigenlijk… is zachtheid gewoon wat bij mij van binnen altijd al heeft geleefd. Het zat jarenlang verborgen, nu mag het naar buiten. Ik hoef me niet meer anders voor te doen dan ik ben. Ik hoef geen rollen meer te spelen.

Dat laatste zou zomaar eens voer voor een nieuwe blog kunnen zijn: rollen spelen. Hoogbegaafd (en hoogsensitief) zijn maakt dat iemand nogal snel in rollen verzandt, om maar niet op te vallen. Ik ken dat zeker ook…

De afbeelding: Fresh Light. Acryl op canvas, 60 x 60 cm met een canvasboard erop van 40 x 40 cm en ledverlichting. Het was durven om dit zo in elkaar te zetten; er moest een gaatje in het doek om de verlichting te monteren… Wat ik wilde, heb ik echter uitgesproken, waardoor ik hulp kreeg en het is gelukt.