Bloggen

Hallo lieve lezers,
Ik ga maar eens bloggen. Want ja, dat roept iedereen: je moet bloggen om je website in the picture te krijgen. Ik las er ook over in verband met de kinderboeken die ik zelf uitgeef. De informatieve website die ik daarvoor bezocht (www.pumbo.nl) benoemde het ook. En zei erbij dat je echt niet bang hoeft te zijn dat je niks weet te vertellen. Nou, dat klopt ook wel. Maar het was dan ook wel verstandig om te schrijven over ‘jouw expertise’. Ehm, ja. Wat is mijn expertise?
Ik ben natuurlijk vakleerkracht muziek. Mijn liefde voor muziek doorgeven aan kinderen in het basisonderwijs. Daar waar het allemaal begint. Ik ben me ervan bewust dat mijn vaste aanstelling daarvoor op de school waar ik werk, best een bijzondere is. Zo vaak komt dat niet (meer) voor, een vakleerkracht muziek op een basisschool.
Vroeger had ik eens een vriendje die de opmerking maakte: “als het maar met kinderen is hè, dan vind jij het leuk!” Eerlijk gezegd, bedoelde hij dat niet eens zo positief als het klinkt, haha. Maar het klopte wel. Met die relatie is het dan ook verder niks geworden 😉
Sinds ik in 2018 thuis zat met een burn-out, heb ik veel over mijzelf ontdekt. Veel weggestopte kwaliteiten nieuw leven ingeblazen ook. Ik ben gaan tekenen, schilderen, schrijven… het is echt gaan stromen. Mijn muziek is niet verdwenen, maar er is nu een betere balans in alles wat ik graag doe.
Dat tekenen, dat was wel wat hoor. Want ik heb vroeger een tekenleraar gehad, in de brugklas, die het blijkbaar maar niks vond wat ik deed. Eén herinnering hangt daar nog helder van in mijn geheugen: na een opdracht die we hadden gemaakt, hield hij mijn tekening omhoog voor de klas en zei: “Kijk, dat kan mijn dochtertje van drie ook!” Wauw… zou je in deze tijd niet meer moeten proberen als leraar, je leerlingen zo kleineren… Maar goed, het maakte bij mij dat ik echt heel lang heb getwijfeld aan mijn eigen kunnen. Mijn dieptepunt, mijn burn-out, heeft gemaakt dat ik zó naar mijzelf ben gaan kijken, dat ik er nu ‘schijt’ aan heb: ik ben wie ik ben, ik teken en schilder wat ik voel. Het is daarbij mooi meegenomen dat er ook mensen blijken te zijn die mijn werk mooi vinden en het zelfs kopen..
Er zijn inmiddels vier Panda-en-Beer-boekjes verschenen. In eigen beheer. Ik tekende ze, schreef ze en verzorgde de lay-out. Alleen het drukken doe ik niet zelf, zeg ik altijd, als mensen ernaar vragen. De figuurtjes spreken aan, dat merk ik als kinderen mijn boekjes lezen. Het boekje waarin Panda en Beer Amersfoort ontdekken, is hier in de stad nog wel het grootste succes. Daar ben ik trots op.
En nu… nu heb ik een nieuw prentenboek klaar liggen. Over paradijsvogels. Een boek waarin ik mijn binnenkind (zo noem ik dat graag) de vrije hand heb gegeven. Er ontstond een kleurrijk boek met fantasie-vogels en een eenvoudige maar mooie boodschap: wees jezelf, voel je thuis bij jezelf. De wereld wordt er mooier van als we allemaal wél kleur toelaten.
Jeroen Schipper schreef er een fijn liedje bij.
Dat boek moet nog worden uitgegeven en daarvoor ben ik druk bezig om te bedenken hoe ik dat in de markt ga zetten. Want ja, het is vanuit passie dat ik het maak, en ja, het grootste doel is kinderen (en hun ouders) bereiken met mijn boodschap. Maar productie kost geld. Dus wil ik wel weten of ik uit de kosten kan komen.
Om te eindigen met wat nou mijn expertise is: neem mijn ervaring in het muziekonderwijs, mijn interesse voor de ontwikkeling van kinderen, mijn liefde voor kleur en vorm en combineer dat met mijn binnenkind dat vol zit met heerlijke ideeën. Dat is wie ik ben en wat ik kan. Ik zie veel, ik voel veel en dat komt tot uiting in mijn (kunst)werk. Ik zal hier in de komende tijd meer over vertellen.
In de schrijf-5-daagse van Fiona Zwart zat een opdracht om een elfje te schrijven over wat ik belangrijk vind. Elf woorden dwingen je om echt de kern op te schrijven. Met mijn elfje eindig ik deze blog:
Kind
Wees het
Kind in jou
En oordeel niet maar
Leef
Liefs,
Elna
Ontdek meer van Making Things Bearable
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Mooi om te lezen hoe je jezelf in de afgelopen jaar steeds meer teruggevonden hebt. Lekker zo doorgaan en komt vast nog veel meer mooi werk uit jouw hart❤️
Jaar moet natuurlijk jaren zijn en en moet er zijn 🙈