Kiezen

Afgelopen weekend kwam ik op n familiefeestje mensen tegen die ik een tijd niet had gezien. Dan praat je met elkaar over hoe het gaat en wat je doet.
Als ik dan vertel over mijn twee dagen op school werken en verder thuis veel schilderen, tekenen en schrijven, kreeg ik een paar keer als antwoord: ben je al met pensioen dan?

Nou ehh, nee. Maar ik heb een aantal accenten verlegd. Keuzes gemaakt. En daardoor ben ik nu beter in balans.

Daarbij komt dat ik nooit fulltime heb gewerkt. Dat was een bewuste keuze. Tenminste, vanaf het moment dat ik mijn kinderen kreeg. Ik koos er toen voor om de eerste jaren niet overdag te werken. Eén avond in de week dirigeerde ik en dat was voor toen voldoende om bezig te blijven met mijn vak én onder de mensen te komen.

Ik heb het wel geprobeerd hoor: toen de oudste naar groep 1 ging, dacht ik: nu kan ik het ook. Wat al die werkende moeders doen, moet mij ook lukken. Maar onderweg naar mijn eerste sollicitatie moest ik zó huilen, dat ik ben omgekeerd. Blijkbaar paste het niet bij mij.

Ook toen moest je jezelf al verdedigen als je als vrouw ervoor koos om thuis te blijven vanwege je kinderen. Maar voor mij werkte het. Ik zou anders met frisse tegenzin naar mijn werk zijn gegaan en ook nog eens een flink bedrag aan kinderopvang moeten betalen. Ik koos ervoor om dat niet te doen. Nooit spijt van gehad.

Toen kind 2 naar groep 3 ging, kwam de plek van vakleerkracht muziek vrij, op de school waar ik nu nog steeds werk. Dat was geen fulltime job, dat wilde ik ook niet. Het was onder schooltijd en daarom heb ik daar wél ja tegen gezegd. Ik kon zo toch thuis zijn als mijn dametjes uit school kwamen. Ook nooit spijt van gehad.

Kiezen voor wat je zelf graag wilt. Ik ben er wel achter dat daar best valkuilen achter schuilen. Want is alles wat je leuk vindt ook echt wat je zelf graag wilt?

Ik heb de laatste jaren pas echt geleerd om vanuit het hart te kiezen. Dat was in het begin doodeng. Is het nog wel eens. Maar ik doe het toch. Ik schilder en ik teken. Ik schrijf. Ik ben mijn eigen minibedrijfje gestart. Ik heb ervoor gekozen om niet meer overal en nergens piano te spelen. Ik heb besloten dat het orkest voor mij genoeg is geweest en speel dus ook geen fagot meer.

Zeker leverde dat soms onbegrip op. Ik zou mijn liefde voor de muziek zijn kwijtgeraakt, zei eens iemand. Welnee: die liefde verdwijnt nooit. Ik heb accenten verlegd, dat is heel wat anders.
Toen ik één van de eerste keren met een kraampje op een kerstmarkt stond, vroeg iemand: doe je dit voor een goed doel, of zomaar omdat je het leuk vindt? Mijn antwoord: ik vind ‘omdat ik het leuk vind’ op zichzelf al een heel goed doel!
Mijn keuzes zijn niet altijd de keuzes van een ander, dat is duidelijk.

Tijdens mijn coaching kreeg ik nog wel eens te horen: alles is een keuze. Je kunt ervoor kiezen om je ergens niet meer druk over te maken. Het is een keuze om overbodige ballast overboord te gooien zodat je lichter door het leven gaat.

Ik was behoorlijk sceptisch. Hoe dan? En elke keer die triggers… het viel nog niet mee om dan te kiezen om me daar niet door uit het veld te laten slaan.
Langzaamaan leerde ik dat een emotionele reactie op een trigger er gewoon mag zijn. Dat het een keuze is om die toe te laten. Dat die keuze mij dan daarna juist rust geeft. Dat mijn reactie op die trigger dan een volgende keer soms niet eens meer zo heftig hoeft te zijn. Wat een inzicht zeg!

We leven in een gekke wereld. Ik kies ervoor om me daar niet continu mee bezig te houden. Ik kies er juist voor om in die gekke wereld kunst te maken. Kunst maakt de wereld een stukje mooier. Het staat op de voorpagina van mijn website. Ook dat is een bewuste keuze.

Aan die mensen die dachten dat ik al met pensioen was: je hoeft niet met pensioen te zijn om van het leven te kunnen genieten. Om dát te doen waar je hart ligt. Ik ben blij dat ik ervoor heb gekozen om niet tot dan te wachten…

De afbeelding van deze keer is Beer. Omdat ik net als hij soms even ervoor kies om de boel de boel te laten en met verwondering naar zeepbellen te kijken. Vooral als ik die samen met mijn kleindochter blaas…

[Ik zou het overigens leuk vinden als JIJ ervoor zou kiezen om je op mijn website te abonneren, maar dat is een ander verhaal.]